Przekładnia jest umieszczona w obudowie ze stopu aluminium, przykręconej do lewego końca silnika i składa się z mechanizmu różnicowego przekładni głównej oraz skrzyni biegów. Skrzynia biegów ma za zadanie wybrać przełożenie najbardziej odpowiednie dla danego trybu pracy silnika i obciążenia pojazdu. Dostępnych jest pięć biegów do przodu, jeden do tyłu i położenie neutralne. Mechanizm różnicowy jest połączony z kołami.
Obrót przenoszony jest z wału korbowego przez sprzęgło na wał wejściowy, który obraca się w łożyskach igiełkowych i ma przedłużenie z jednej strony. Na przedłużeniu zamontowana jest tarcza sprzęgła ciernego.
Z wału wejściowego obrót przenoszony jest na wał napędzany, który obraca się w łożyskach stożkowych, a następnie na koło koronowe mechanizmu różnicowego. Obraca się wraz z obudową mechanizmu różnicowego i przekładniami planetarnymi. napędzając w ten sposób koła słoneczne i wały napędowe. Obrót przekładni planetarnych na ich wałach pozwala, aby podczas pokonywania zakrętów koło wewnętrzne obracało się z mniejszą prędkością niż koło zewnętrzne.
Wełna wejściowa i napędzana znajdują się obok siebie, równolegle do wału korbowego i wałów napędowych, dzięki czemu zęby przekładni mechanizmu są w stałym zazębieniu. W położeniu neutralnym koła zębate mechanizmu obracają się swobodnie na łożyskach igiełkowych lub tulejach, obrót nie jest przenoszony z wału wejściowego;
Gdy kierowca wybierze bieg, mechanizm wybieraka będzie przesuwał tuleję synchronizatora wzdłuż wału z odpowiednimi widełkami, aż przekładnia zazębi się z rdzeniem synchronizatora. Ponieważ rdzenie są synchroniczne, obrót jest przenoszony na wał za pośrednictwem synchronizatorów. System synchronizacji w skrzyni biegów jest dostępny we wszystkich biegach do jazdy do przodu i składa się z pierścieni blokujących, sprężyn dystansowych i/lub wkładek wyporowych.