Sprzęgło — informacje ogólne

W modelach z manualną skrzynią biegów stosowane jest sprzęgło jednopłytkowe. Piasta napędzanej tarczy jest wyposażona w wielowypusty i porusza się po nich swobodnie wzdłuż wielowypustów na czopie wału wejściowego skrzyni biegów. Wyposażony w tarczę dociskową sprężyny membranowej, zespół kosza sprzęgła jest przykręcony do koła zamachowego silnika.

Napędzana tarcza jest zaciśnięta między tarczą dociskową a kołem zamachowym, przejmując od tego ostatniego obrót i przenosząc go na wałek wejściowy przekładni.

Pomiędzy piastą napędzanej tarczy a jej częścią roboczą wyposażoną w tarcze cierne zamontowane są sprężyny amortyzujące zmniejszające odczuwanie obrotów.

Pedał sprzęgła oddziałuje na cylinder główny, który z kolei dostarcza ciśnienie hydrauliczne do cylindra pomocniczego. W takim przypadku dźwignia zwalniająca sprzęgło jest obracana, a łożysko oporowe jest przesuwane. Łożysko wyciskowe, poruszając się, wytwarza nacisk na wnętrze płatków sprężyny talerzowej, popychając je w kierunku koła zamachowego. Jednocześnie zewnętrzne krawędzie płatków sprężyny wyginają się, odpychając napędzaną tarczę od koła zamachowego, a tym samym rozłączając sprzęgło.

W modelach 4,2 l serwoblok jest zainstalowany między pedałem sprzęgła a pompą hamulcową, co zmniejsza siłę potrzebną do rozłączenia sprzęgła. Próżnia robocza jest dostarczana do serwonapędu z rurociągu wlotowego.

Zespół zaworu i popychacz zespołu serwo osadzone są na tej samej osi, co w przypadku zaniku podciśnienia umożliwia pracę sprzęgła bezpośrednio z popychacza.

Tłok cylindra podrzędnego jest dociskany sprężyną w kierunku dźwigni zwalniającej, co kompensuje zużycie okładzin ciernych napędzanej tarczy poprzez automatyczne zagłębianie tłoka w cylindrze.