Wał korbowy osadzony jest w siedmiu łożyskach głównych, z których środkowe jest oporowe, odpowiadające za wielkość luzu osiowego wału.
Zarówno łożysko główne, jak i korbowodu posiadają wymienne tuleje bimetaliczne z warstwą przeciwcierną na stalowej taśmie.
Zamiast oddzielnych pokryw łożysk głównych stosuje się jedną z oddzielnymi łożami dla każdego z łożysk, co zapewnia dodatkową sztywność bloku cylindrów.
Wał korbowy jest uszczelniony przednią i tylną uszczelką olejową, z których jedna jest zamontowana w pompie olejowej z przodu bloku cylindrów, a druga w uchwycie zamontowanym na tylnej ścianie bloku. Wałek rozrządu jest również wyposażony z przodu w uszczelnienie olejowe umieszczone w tarczy oporowej wału.
Wałek rozrządu jest napędzany przez zębaty pasek rozrządu z koła zębatego wału korbowego. Regulacja napięcia pasa odbywa się za pomocą specjalnej rolki napinającej wyposażonej w sprężynę regulacyjną i blokadę (zamykający) orzech.
Wszystkie zawory wyposażone są w sprężyny wewnętrzne i zewnętrzne o skróconym skoku dolnych zwojów. Skręcenie sprężyn wewnętrznych odbywa się w kierunku przeciwnym do zewnętrznych. Ponadto kierunek skrętu zespołów sprężyn zaworów wydechowych pierwszego, drugiego i trzeciego cylindra jest przeciwny do kierunku skrętu zespołów pozostałych zaworów.
Popychacze hydrauliczne stykają się bezpośrednio z wałkami rozrządu i uruchamiają odlewane wahacze, które z kolei uruchamiają zawory.
Każdy popychacz hydrauliczny, w przeciwieństwie do zwykłego, jest wyposażony w urządzenie do automatycznej regulacji zaworów, które stale utrzymuje zerową wartość luzu zaworowego.
Napęd pompy oleju znajdującej się w przedniej części bloku cylindrów odbywa się bezpośrednio z wału korbowego.
Silnik jest hermetycznie uszczelniony w obudowie koła zamachowego, aby przedłużyć żywotność rozrusznika i sprzęgła. W dolnej części obudowy przewidziano korek do okresowego spuszczania nagromadzonej wody i oleju.